എഴുതാന്‍ ഒന്നുമില്ലാതെ, എന്തെങ്കിലും എഴുതിക്കളയാം എന്ന് വിചാരിചിരിക്കുമ്പോള്‍ തോന്നും എന്തിനെഴുതണം
ആര്‍ക്കെഴുതണം എന്തിനെ പറ്റി എഴുതണം എന്ന്. എഴുതാന്‍ ഒന്നുമില്ലാത്തതല്ല പ്രശ്നം, വിഷയങ്ങളുടെ ആധിക്യമാണ്. എം.ടി.യെയും ഡാന്‍ ബ്രൌണ്‍-നെയും സി.വി.രാമന്‍പിള്ളയെയും വായിച്ചപ്പോള്‍ തോന്നി ഒരു നോവലെഴുത്താമെന്ന്. വില്ല്യം ബ്ലൈക്കിന്‍റെയും സില്‍വിയ പ്ലാത്തിന്‍റെയും സുഗതകുമാരിയുടെയും കവിതകളിലൂടെ പോയപ്പോള്‍ ഒരു കവിത എഴുതാനാണ് ആഗ്രഹിച്ചത്‌. ബെര്‍ട്രാന്‍റ് റസ്സലിന്‍റെ ചിന്തകളിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചപ്പോള്‍ വെറുതെ എന്തെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിരിക്കാം എന്നും തോന്നി.
പക്ഷെ അതിലെന്ത് കാര്യം. അദ്ധേഹത്തിന്‍റെ ചിന്തകളും തത്വങ്ങളും അഭിനന്തിക്കാനല്ലാതെ സമാനാശയങ്ങള്‍ ചിന്തിച്ചെടുക്കാന്‍ മാത്രം ബോധമുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നെ ബോധാമില്ലാത്തവന്‍ എന്ന് പലരും വിളിക്കുമായിരുന്നില്ലല്ലോ?
പറഞ്ഞു വന്നപ്പോള്‍ ഇതൊരു മാതിരി ഒലിവെര്‍ ട്വിസ്റ്റിലെ ഒലിവെര്‍ ട്വിസ്റ്റിനെ പോലെയായി.. തന്നതിത്തിരി അധികം ചോദിച്ചതാണ് അവനു പറ്റിയ തെറ്റ്. പറഞ്ഞു വന്നത് എന്താണെന്നു വച്ചാല്‍ എഴുതാന്‍ ഒരുപാടുണ്ട് പക്ഷെ ഒന്നും എഴുതാന്‍ പറ്റുന്നില്ല . അര മണിക്കൂറത്തെ ശ്രമത്തിനു ശേഷവും ഒന്നും എഴുതാന്‍ കഴിയാതെ വന്നപ്പോള്‍ തൂലിക വച്ച് കീഴടങ്ങുകയായിരുന്നു.
ചുമരിലെ കണ്ണാടിയില്‍, എഴുതാന്‍ കഴിയാതെ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടുന്ന എഴുത്തുകാരന്‍റെ ചിത്ത്രം ഒരു ബിനാലെ ഇന്‍സ്റ്റലെഷന്‍ എന്ന വണ്ണം നിശ്ചലം നില്‍ക്കുന്നത് പിന്നീടാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്......
ആര്‍ക്കെഴുതണം എന്തിനെ പറ്റി എഴുതണം എന്ന്. എഴുതാന്‍ ഒന്നുമില്ലാത്തതല്ല പ്രശ്നം, വിഷയങ്ങളുടെ ആധിക്യമാണ്. എം.ടി.യെയും ഡാന്‍ ബ്രൌണ്‍-നെയും സി.വി.രാമന്‍പിള്ളയെയും വായിച്ചപ്പോള്‍ തോന്നി ഒരു നോവലെഴുത്താമെന്ന്. വില്ല്യം ബ്ലൈക്കിന്‍റെയും സില്‍വിയ പ്ലാത്തിന്‍റെയും സുഗതകുമാരിയുടെയും കവിതകളിലൂടെ പോയപ്പോള്‍ ഒരു കവിത എഴുതാനാണ് ആഗ്രഹിച്ചത്‌. ബെര്‍ട്രാന്‍റ് റസ്സലിന്‍റെ ചിന്തകളിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചപ്പോള്‍ വെറുതെ എന്തെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിരിക്കാം എന്നും തോന്നി. പക്ഷെ അതിലെന്ത് കാര്യം. അദ്ധേഹത്തിന്‍റെ ചിന്തകളും തത്വങ്ങളും അഭിനന്തിക്കാനല്ലാതെ സമാനാശയങ്ങള്‍ ചിന്തിച്ചെടുക്കാന്‍ മാത്രം ബോധമുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നെ ബോധാമില്ലാത്തവന്‍ എന്ന് പലരും വിളിക്കുമായിരുന്നില്ലല്ലോ?
പറഞ്ഞു വന്നപ്പോള്‍ ഇതൊരു മാതിരി ഒലിവെര്‍ ട്വിസ്റ്റിലെ ഒലിവെര്‍ ട്വിസ്റ്റിനെ പോലെയായി.. തന്നതിത്തിരി അധികം ചോദിച്ചതാണ് അവനു പറ്റിയ തെറ്റ്. പറഞ്ഞു വന്നത് എന്താണെന്നു വച്ചാല്‍ എഴുതാന്‍ ഒരുപാടുണ്ട് പക്ഷെ ഒന്നും എഴുതാന്‍ പറ്റുന്നില്ല . അര മണിക്കൂറത്തെ ശ്രമത്തിനു ശേഷവും ഒന്നും എഴുതാന്‍ കഴിയാതെ വന്നപ്പോള്‍ തൂലിക വച്ച് കീഴടങ്ങുകയായിരുന്നു.
ചുമരിലെ കണ്ണാടിയില്‍, എഴുതാന്‍ കഴിയാതെ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടുന്ന എഴുത്തുകാരന്‍റെ ചിത്ത്രം ഒരു ബിനാലെ ഇന്‍സ്റ്റലെഷന്‍ എന്ന വണ്ണം നിശ്ചലം നില്‍ക്കുന്നത് പിന്നീടാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്......
No comments:
Post a Comment
നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളാണ് എന്‍റെ ആവേശം ..,